Muzułmańscy mieszkańcy Podlasia to potomkowie Tatarów przybyłych na przełomie XIV i XV wieku na ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego ze Złotej Ordy, chanatów nadwołżańskich i Krymu. Tatarzy za wierność przybranej przed wiekami ojczyźnie w której obronie walczyli nawet przeciwko swoim współwyznawcom, cieszyli się względami i sympatią władców Litwy i Korony. Królowie i książęta otaczali ich opieką, przyznająć liczne przywileje zezwalające na wznoszenie świątyń, utrzymanie duchownych i pielgrzymowanie do miejsc świętych islamu - Mekki i Medyny.

W Bohonikach Tatarzy znaleźli się za sprawą Jana III Sobieskiego. Król w nagrodę za bitność chorągwi tatarskich i pragnąć uregulować dawne spory o żołd między nimi a Rzeczypospolitą, która go przez pewien czas nie wypłącała, za zgodą sejmu obiecał w zamian ziemię. W 1678 r. zaczął je nadawać na terytorium Białostoczyzny i Lubelszczyzny.

Rotmistrz Olejewski z kompanią osiadł w Bohonikach, sąsiednich Malawiczach i Drahlach.
W XVII w. Tatarzy mielu 6 własnych chorągwi. Wspomagały one wojska polskie na licznych w tym stuleciach polach bitewnych.

Obecny meczet został wzniesiony w XVIII wieku.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wyjazd wyciągiem krzesełkowym z Ustronia :)

a później: